Πίνακας προσδιορισμού ποσοστού αναπηρίας παθήσεις του καρκίνου

Παρακάτω παρατίθεται πίνακας με τον οποίον καθορίζονται τα ποσοστά αναπηρίας για τις παθήσεις του καρκίνου, καθώς και οι υποτροπές αυτών, που θα λαμβάνονται υπόψη από τις Υγειονομικές Επιτροπές του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. και θα αφορούν όλους τους ασφαλιστικούς φορείς και το δημόσιο. (Αριθμ. Φ. 11321/οικ.10219/688)     
 


ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ 

 
ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ 

Οι οξείες λευχαιμίες διακρίνονται στην οξεία λεμφοβλαστική (κυρίως σε παιδιά) και στην οξεία μυελοβλαστική (κυρίως σε ενηλίκους). ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ:

• (α) Κατά την αρχική διάγνωση της νόσου: 80% (για ένα έως δύο χρόνια)
• (β) Ασθενείς σε πλήρη ύφεση της νόσου και χωρίς υποτροπή: 20-30%
• (γ) Ασθενείς που υποβάλλονται σε αλλογενή μεταμόσχευση μυελού των οστών: 

1. Εάν δεν υπάρχει νόσος μοσχεύματος κατά ξενιστού: 30-40%
2. Εάν υπάρχει νόσος μοσχεύματος κατά ξενιστού και αναλόγως της βαρύτητάς της: 67%-80%.  

ΧΡΟΝΙΑ ΜΥΕΛΟΓΕΝΗΣ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ (ΧΜΛ) 

Νεοπλασματική  νόσος οφειλόμενη στο παθολογικό χρομόσωμα Φιλαδέλφεια που δημιουργεί την υβριδική πρωτεΐνη bcr-abl. Η νόσος ΧΜΛ διαιρείται στα εξής στάδια: 

1. χρόνια φάση (αρχικά στάδια της νόσου)
2. επιταχυνόμενη φάση
3. βλαστική κρίση (τα στάδια 2 και 3 είναι προχωρημένα στάδια της νόσου). 

ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• (α) Ασθενείς υπό αγωγή με αναστολείς της τυροσινικής κινάσης με ανταπόκριση της νόσου, που είναι και παραμένουν στην χρόνια φάση της ΧΜΛ, αναλόγως ύπαρξης παρενεργειών από την λήψη της αγωγής: 20%
• (β) Ασθενείς που υποβάλλονται σε αλλογενή μεταμόσχευση: 

1. Εάν δεν υπάρχει νόσος μοσχεύματος κατά ξενιστού (graft versus host disease): 30-40%
2. Εάν υπάρχει νόσος μοσχεύματος κατά ξενιστού και αναλόγως της βαρύτητας της: 67-80%. 

ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΜΦΟΓΕΝΗΣ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ  

Η νόσος μπορεί αν είναι ασυμπτωματική επί σειρά ετών και να μην χρειάζεται  θεραπευτική αγωγή, αλλά ιατρική παρακολούθηση. Επί ένδειξης χορήγησης θεραπευτικής αγωγής, η θεραπεία έχει στόχο να ελέγχει τα συμπτώματα της νόσου. Συνήθως η νόσος χρειάζεται ξανά θεραπεία μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Η νόσος συνοδεύεται συχνά από μεγάλη ευαισθησία σε λοιμώξεις, και αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία. ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ:  

• (α) Επί ασυμπτωματικής νόσου, χωρίς ανάγκη θεραπείας: 20%
• (β) Επί ανάγκης χορήγησης θεραπείας ή θεραπειών: 40-67%. 

  
ΠΟΛΛΑΠΛΟΥΝ ΜΥΕΛΩΜΑ 

Κακοήθης νεοπλασία χαρακτηρισμένη από αυξημένη μονοκλωνική διήθηση από νεοπλασματικά πλασματοκύτταρα, τα οποία διηθούν τον μυελό των οστών και παράγουν μονοκλωνική IgG, IgA, ή ελαφρές αλυσίδες ανοσοσφαιρίνης. Η νόσος διαδιγνώσκεται βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων. ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• (α) MGUS (μονοκλωνική παραπρωτεϊναιμία άγνωστης σημασίας): 20%
• (β) Ασυμπτωματικό πολλαπλούν μυέλωμα: 30%
• (γ) Συμπτωματικό πολλαπλούν μυέλωμα: (αναλόγως του βαθμού και της βαρύτητας των συμπτωμάτων και επιπλοκών από τα όργανα καθώς και των αντιμετωπίσεων τους, π.χ το μεγαλύτερο ποσοστό επί πολλαπλών οστεολύσεων, υποτροπών, ανθεκτικότητας της νόσου κ.λ.π) από >67% έως >80%. 

ΛΕΜΦΩΜΑΤΑ 

Νόσος του Hodgkin 

Αντιμετωπίζεται με χημειοθεραπεία μόνο ή σε συνδυασμό με ακτινοβολία σε επιλεγμένες περιπτώσεις.ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• (α) Κατά τη διάρκεια της θεραπείας: 50-67% (για ένα έτος)
• (β) Επί ύφεσης και παραμονής σε ύφεση: 20%
• (γ) Επί 1ης υποτροπής της νόσου και νέας χημειοθεραπείας/ αυτομεταμόσχευσης: εφόσον:  

1. επιτευχθεί ύφεση της νόσου: 20-40%
2. υπάρχει ανθεκτική νόσος (αναλόγως της βλάβης οργάνων/συμπτωμάτων): 50-80%. 

Μη Hodgkin’s λεμφώματα 
 
Τα μη-Hodgkin λεμφώματα διακρίνονται αναλόγως της κλινικής πορείας σε λεμφώματα υψηλής ή χαμηλής κακοήθειας. 

1. Λεμφώματα χαμηλής κακοήθειας 

ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• (α) Επί ασυμπτωματικών  περιπτώσεων, χωρίς ανάγκη χορήγησης θεραπείας, με απλή παρακολούθηση: 20%
• (β) Επί χορήγησης θεραπευτικού σχήματος, αναλόγως του εάν χορηγείται για πρώτη ή πολλοστή φορά: 35-67% 

2. Λεμφώματα υψηλής κακοήθειας

ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• (α) Κατά τη διάρκεια της θεραπείας: 50-67% (για ένα έτος)
• (β) Επί επίτευξη πλήρους ύφεσης της νόσου, και μη υποτροπής (αναλόγως της ύπαρξης παρενεργειών κατά την θεραπεία): 20%
• (γ) Επί υποτροπής της νόσου μετά την αρχική χημειοθεραπεία, η πρόγνωση είναι κακή, και εάν είναι δυνατόν γίνεται αυτομεταμόσχευση: 67-80%
• (δ) Επί ύφεσης μακρόχρονης μετά αυτομεταμόσχευση: 20-40%. 

  

ΟΓΚΟΙ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ 

Επίπεδα Βαρύτητας 

• 1ο επίπεδο: Κλινικά ευρήματα: Λανθάνον αδενοκαρκίνωμα: Μικρού μεγέθους <1 cm χωρίς ενδοθυρεοειδικές ή εξωθυρεοειδικές μεταστάσεις. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 50% (1μήνα) - 10% (δια βίου).
• 2ο επίπεδο: Κλινικά ευρήματα: Θηλώδες αδενοκαρκίνωμα. Θηλακιώδες αδενοκαρκίνωμα. Hurhtle cell αδενοκαρκίνωμα. Μυελώδες καρκίνωμα. 

1. Θηλώδες. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: Χωρίς μακρινές μεταστάσεις: 20% (5 έτη) μετά 10% (δια βίου). Με μακρινές μεταστάσεις: 50-80%.
2. Θηλακιώδες. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: Χωρίς μακρινές μεταστάσεις: 20% (5 έτη) μετά 10%. Με μακρινές μεταστάσεις: 80%.
3. Hurhtle cell καρκίνωμα. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: Χωρίς μεταστάσεις: 20%. Με μακρινές μεταστάσεις: 90%.
4. Μυελοειδές καρκίνωμα. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: α) Χωρίς μεταστάσεις (Εάν μετεγχειρητική καλσιτονίνη χαμηλή): 20%. β) Εάν μετρητή καλσιτονίνη μετεγχειρητικά (<150). Χωρίς ανιχνεύσιμες μεταστάσεις: 50%. γ) Εάν  υψηλή καλσιτονίνη μετεγχειρητικά (>400) και ανιχνεύσιμες μεταστάσεις: 100%.

• 3ο επίπεδο: Κλινικά ευρήματα: Αμετάπλαστο καρκίνωμα, συνήθως μεγάλη και σκληρή οζώδης παραμόρφωση στον τράχηλο. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 100%.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΣ 

Μακροσκοπικώς είναι όγκοι συστάσεως σκληράς και χροιάς λευκοφαίου. 
Διαίρεση (παθολογοανατομική).

1. Μικροκυτταρικό
2. Μη μικροκυτταρικό 

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ:  

• Ca μή χειρουργήσιμο και υποβαλλόμενο σε ΧΜΘ ή ΑΚΘ: 80% (2 έτη).
• Ca χειρουργήσιμο: 80% [2 έτη από επεμβάσεως].
• Ca χειρουργημένο χωρίς στοιχεία υποτροπής ή μεταστάσεων: 67% [3 έτη μετά τα 2 πρώτα].
• Ca χειρουργημένο με ολική πνευμονεκτομή (ανάλογα των σπιρομετρικών τιμών και την αναπνευστική λειτουργία το ΠΑ αρχίζει απο 80% για 3 χρόνια κατόπιν 67% για άλλα 2 χρόνια και 50% εφ όρου ζωής εφόσον δεν υπάρχει επιβάρυνση της αναπνευστική του λειτουργίας.
• Ca χειρουργημένο μετά στοιχείων υποτροπής ή μεταστάσεων: 80% 

ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ 

ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ  

• Συνήθως είναι σαρκώματα. Τα σαρκώματα διηθούν την καρδιά, το περικάρδιο ή και τα όργανα που περιβάλλουν την καρδιά. Η νόσος εκδηλώνεται με συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας λόγω διηθήσεως του μυοκαρδίου και των βαλβίδων ή και με συμπτώματα υγράς περικαρδίτιδας λόγω διηθήσεως του περικαρδίου. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ:80%.
• Η καρδιά εκτός από τα πρωτοπαθή νεοπλάσματα είναι δυνατό να προσβληθεί και από μεταστατικά νεοπλάσματα (πχ κακόηθες μελάνωμα, βρογχογενές καρκίνωμα, καρκινοειδές). ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 80%  

ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ ΣΤΟΜΑΧΟΥ 
  

• (α) Δυνητικά Κακοήθη: Στρωματικοί όγκοι (GIST): Καρκινοειδές: Συνήθως τυχαίο εύρημα σε γαστροσκόπηση και βιοψία (ιστολογική εξέταση). Φαρμακευτική ή χειρουργική αντιμετώπιση. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 0-10%.
• (β) Κακοήθη: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 70 – 100% (για 5 χρόνια). Επανέλεγχος στην 5-ετία και αν δεν υπάρχει υποτροπή νόσου, χορηγείται αναπηρία ανάλογα με το είδος της γαστρεκτομής.
• (γ) Κακοήθη και με ύπαρξη μεταστάσεων (λεμφαδένες, ήπαρ, πνεύμονες). ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 100%  

ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΛΕΠΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ 
 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• Aδενοκαρκίνωμα: πρόγνωση κακή. Συνήθως καθυστερημένη η διάγνωση. Θεραπεία χειρουργική. Ακτινοθεραπεία (λεμφώματα): 67 - 80%.
• Στρωματικοί όγκοι - GIST: Χειρουργική θεραπεία χειρουργική ή και χρόνια θεραπεία με Imatinib: Χωρίς μεταστάσεις και ίαση με χειρουργική θεραπεία: 0% Με μεταστάσεις: 67 - 80%
• Καρκινοειδές: Χειρουργική θεραπεία, τμηματική εντερεκτομή: Χωρίς μεταστάσεις, μετά από χειρουργική αφαίρεση του όγκου: 0-30% (για 5 χρόνια και επανεκτίμηση). Επί μεταστάσεων αναλόγως της βαρύτητας: 50 – 70%  

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΗΠΑΤΟΣ 
  
ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 100%  


ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ 
  
ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 100%  


ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΚΟΛΠΟΥ 

Επίπεδα βαρύτητας 

• 1ο Επίπεδο: Στάδιο Ο (Ca in situ). ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 10-20%. Επανεκτίμηση μετά 2 έτη.
• 2ο Επίπεδο: Στάδιο Ι. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 40-50%. Επανεκτίμηση μετά 2 έτη.
• 3ο Επίπεδο: Στάδιο ΙΙ. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 67%. Επανεκτίμηση μετά 2 έτη.
• 4ο Επίπεδο: Στάδια ΙΙΙ –ΙV. Επέκταση μέχρι τοίχωμα πυέλου (ΙΙΙ). Επέκταση στην κύστη ή στο έντερο ή εξωπυελικές μεταστάσεις (ΙV). ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 80%. Επανεκτίμηση μετά 2 έτη 

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΜΗΤΡΑΣ 

Μετά από σταδιοποίηση της νόσου εκτιμάται ο βαθμός και το ποσοστό αναπηρίας. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• Στάδιο Ια: 30%. Με διηθημένα λεμφογάγγλια: 70%.
• Στάδιο Ιβ, ΙΙα, ΙΙβ: 70%.
• Στάδιο ΙΙΙ: 80%.
• Στάδιο ΙV: 80%.

Επανεκτίμηση σε όλα τα στάδια μετά 2 έτη. 

Καρκίνος του σώματος της μήτρας: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 67% 


ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΑΛΠΙΓΓΟΣ 

• 1ο Επίπεδο: Στάδια Ι – ΙΙ. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 40%. 

• 2ο Επίπεδο: Στάδια ΙΙΙ – IV. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 80%. Σε όλα τα στάδια επανεκτίμηση μετά 2 έτη.  

ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ ΩΟΘΗΚΩΝ 

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• Στάδια Ι & ΙΙ: 67%. Επανεκτίμηση μετά 2 έτη.
• Στάδια ΙΙΙ & IV: 80%

ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ 

• C84 ΔΕΡΜΑΤΙΚΟ Τ ΛΕΜΦΩΜΑ
• C84.0 ΣΠΟΓΓΟΕΙΔΗΣ ΜΥΚΗΤΙΑΣΗ
• C84.1 ΣΥΝΔΡΟΜΟ SEZARY 

ΕΠΙΠΕΔΑ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ 

• 1ο Επίπεδο: Εντοπισμένο ή διάσπαρτο εξάνθημα αποτελούμενο από κηλίδες και λεπτές πλάκες. Χωρίς κλινικά ή εργαστηριακά ευρήματα συστηματικής προσβολής. ΠΡΟΓΝΩΣΗ – ΙΑΤΡΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ: 1ο Επίπεδο: Σχετικά καλή, λόγω της βραδείας εξέλιξης της νόσου. Το στάδιο αυτό απαντά καλά στις ειδικές θεραπείες. Υποτροπές αναμένονται. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 5-10%. [επί εξάρσεων και όσο διαρκεί η θεραπεία].
• 2ο Επίπεδο: Στάδιο της νόσου με διάσπαρτες περιγεγραμμένες και διηθημένες πλάκες σε σημαντική έκταση με συχνές υποτροπές. Διόγκωση λεμφαδένων. Πιθανά αιματολογικά ευρήματα λευχαιμικού τύπου και ενίοτε σπλαγχνικές διαταραχές. Συνήθως συνυπάρχουν συμπτώματα καταβολής, πυρετικής κινήσεως, σπλαγχνικών ενοχλήσεων. ΠΡΟΓΝΩΣΗ – ΙΑΤΡΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ: Δυσχερής. Εντονότερες και μακρότερες οι απαιτούμενες θεραπείες. Συχνές υποτροπές. Απαιτείται τακτικός νοσοκομειακός έλεγχος. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 20 - 50%. [2 – 3 έτη].
• 3ο Επίπεδο: Γενικευμένη εικόνα με πολλαπλές και διάσπαρτες βλάβες, αποτελούμενες από οζίδια και εξωφυτικές μάζες και κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα από τον οργανισμό, σπλαγχνικές διαταραχές, καταβολή, καχεξία. Σύνδρομο Sezary. Κατάσταση βαρέως πάσχοντος. ΠΡΟΓΝΩΣΗ – ΙΑΤΡΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ: Κακή έως χείριστη. Απαιτούνται συχνές νοσηλείες και συστηματικώς χορηγούμενα χημειοθεραπευτικά σχήματα θεραπείες με μέτρια αποτελέσματα και προσωρινά. Κατάσταση μη αναστρέψιμη. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 80-100%. [2 χρόνια – εφ’ όρου ζωής]. 

  

ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ KAPOSI (MEΣΟΓΕΙΑΚΟ Ή ΚΛΑΣΙΚΟ)  
 
ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• Σε δερματικές εκδηλώσεις στα άκρα, με εργαστηριακή επιβεβαίωση, χωρίς επέκταση σε άλλα σημεία του σώματος, με μέτριου έως σημαντικού βαθμού ενοχλήματα και δυσχρησία άκρων: 25-50%. [1-2 χρόνια και επανεκτίμηση].
• Σε σημαντική επέκταση του εξανθήματος (άνω και κάτω άκρα), ύπαρξη γενικών συμπτωμάτων και ευρημάτων και επέκταση σε εσωτερικά όργανα ή με αιματολογικές διαταραχές, δικαιολογείται αναπηρική κάλυψη >  80%. [2-3 χρόνια ως εφ΄όρου ζωής]. 

ΔΕΡΜΑΤΙΚΟ ΜΕΛΑΝΩΜΑ 

ΜΕΛΑΝΩΜΑ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ 

Το μελάνωμα είναι ένας κακοήθης όγκος του δέρματος που προέρχεται από τα μελανοκύτταρα. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• Στα πρώιμα στάδια της νόσου, και εφ΄ όσον ο ασθενής έχει υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση του όγκου και δεν υφίστανται δυσμενείς προγνωστικοί παράγοντες, δεν δικαιολογείται ποσοστό αναπηρίας: 0%.
• Επί λεμφαδενικής προσβολής: 20-50% λόγω νοσηρότητας από χειρουργικές επεμβάσεις και συμπληρωματικές ανοσοθεραπείες (γιά 1—2 έτη και επανεκτίμηση).
• Επί μεταστατικής νόσου: 80-100%. 

ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΙΚΟΙ ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ - (ΒΑΣΙΚΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΙ ΑΚΑΝΘΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΔΕΡΜΑΤΟΣ) 
 
ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• Στα πρώιμα στάδια της νόσου, και εφ΄ όσον ο ασθενής έχει υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση του όγκου και δεν υφίστανται δυσμενείς προγνωστικοί παράγοντες: 0% 
• Σε περιπτώσεις τοπικά προχωρημένης νόσου ή προσβολής των επιχώριων λεμφαδένων: 20-50%. (για 1—2 έτη και επανεκτίμηση) λόγω νοσηρότητας από χειρουργικές επεμβάσεις και συμπληρωματικές ακτινοθεραπείες.
• Επί μεταστατικής νόσου: 80-100%.  

Ως γενική αρχή, τα ίδια  ισχύουν σε περιπτώσεις σπανίων όγκων του δέρματος όπως άτυπο ινοξάνθωμα, επηρμένο δερματοινοσάρκωμα, καρκίνωμα των κυττάρων του Merkel.  


ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ 

Η εκτίμηση της λειτουργικής ανικανότητας εξαρτάται από το βαθμό κακοήθειας του όγκου (καλοήθης-κακοήθης), τη θέση του (εγχειρήσιμος-μη εγχειρήσιμος) και των υπολειμματικών διαταραχών μετά τυχούσα θεραπεία. ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• Κακοήθεις όγκοι μυοσκελετικού χωρίς μεταστάσεις: 80% για δυο έτη. 67% για ένα έτος και επανεκτίμηση.
• Κακοήθεις όγκοι με μεταστάσεις: 80% επ’ αόριστον 

Στα παραπάνω ποσοστά θα πρέπει να προστίθεται το ποσοστό τυχόντος ακρωτηριασμού ή δυσχρησίας του μέλους. 


ΟΓΚΟΙ ΩΤΟΣ 

Ακουστικό νευρίνωμα 

Ο σημαντικότερος καλοήθης όγκος της περιοχής του έσω ακουστικού πόρου αποτελεί το 18% των ενδοκρανιακών όγκων και το 7% των όγκων των γεφυροπαρεγκεφαλιδικής γωνίας. Η ανάπτυξη είναι βραδεία και χαρακτηρίζεται από μονόπλευρη νευροαισθητήρια βαρηκοΐα, εμβολές, ίλιγγο και αστάθεια. Σειρά χαρακτηριστικών συμπτωμάτων θέτει την υποψία και σειρά ακουολογικών εξετάσεων και αξονικών ακουολογικών ευρημάτων θέτει τη διάγνωση. Θεραπεία χειρουργική ή ακτινοθεραπεία (βλ. Παθήσεις αιθουσαίου). ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 50-70%. 

Όγκοι πτερυγίου 

Πρόκειται κατά κανόνα για καλοήθεις όγκους με επικρατέστερα τα επιθηλιώματα. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 20-30% 

Όγκοι έξω ακουστικού πόρου – μέσου ωτός 
 
Πλέον συνήθη τα βασικοκυτταρικά και τα επιδερμογενή καρκινώματα. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 60-70%.


ΚΑΚΟΗΘΗ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΡΙΝΟΣ  

1. Καρκίνωμα εκ πολλαπλών πλακωδών επιθηλίων,
2. αναπλαστικό και αδενοκυστικό καρκίνωμα,
3. κυλίνδρωμα,
4. σάρκωμα,
5. λέμφωμα,
6. μελάνωμα,
7. αισθησιονευροβλάστομα,
8. μονήρες πλασμοκύττωμα.  

Εκτιμάται ο βαθμός κακοήθειας, η έκταση, η ύπαρξη μεταστάσεων και η γενική κατάσταση. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 70-80%. Μέσο 5/ετές προσδόκιμο επιβίωσης 30% για 1, 4, 5, 6 τύπο. 


ΚΑΚΟΗΘΗ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΣΙΕΛΟΓΟΝΩΝ ΑΔΕΝΩΝ 

Συνηθέστερα  

1.αδενοκαρκινώματα και 2.βλεννοεπιδερμοειδή υψηλής κακοήθειας. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ:  προσωρινή ανικανότητα 60-70%. Τον  1ο  και 2ο  χρόνο εφ’ όσον συνυπάρχει χημείο-ακτινοθεραπεία: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: προσωρινή ανικανότητα 80% 


ΚΑΚΟΗΘΗ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΣΤΟΜΑΤΟΦΑΡΥΓΓΟΣ –ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΟΣ 
  

1. Μαλπηγγιακό καρκίνωμα,
2. Σάρκωμα,
3. Νon Hodgkin λέμφωμα. 

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: προσωρινή ανικανότητα 70-80%. 


ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΑ  

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ:  προσωρινή ανικανότητα 80%. 


ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΥΠΟΦΑΡΥΓΓΟΣ  
 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 80%.


ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΛΑΡΥΓΓΟΣ 

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 70-80%. 

Η πρόγνωση εξαρτάται από τον βαθμό έκτασης του όγκου Τ, και της προσβολής των τραχηλικών λεμφαδένων Ν. Εξ’ αιτίας της κακής πρόγνωσης το ποσοστό αναπηρίας είναι το maximum για 1 – 2  χρόνια. Μετά εκτιμάται η κατάσταση του ασθενούς ( στένωση λάρυγγος, απώλεια λάρυγγος, μόνιμη τραχειοτομία, απώλεια ή διατήρηση φωνής, δυσκαταποσία ) και ύπαρξη μεταστάσεων Μ, ή υποτροπής της νόσου. 
  
 
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ 
 
ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ 
 

1. Μετεγχειρητικές καταστάσεις θυρεοειδούς ή παραθυρεοειδών 

Kατόπιν θυρεοειδεκτομής για κακοήθεις όγκους θυρεοειδούς ή παραθυρεοειδών.  

• Εφόσον η επέμβαση έγινε για θηλώδες, θυλακιώδες ή σποραδικό μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις, η πορεία του ασθενούς μπορεί να είναι ικανοποιητική εφόσον έχει εκτελεστεί θυρεοειδεκτομή με ή χωρίς τον απαραίτητο λεμφαδενικό καθαρισμό τραχήλου, εφόσον αυτός ενδείκνυται. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 0%. Εάν στον τακτικό επανέλεγχο ανευρεθεί υποτροπή ή μετάσταση, το ποσοστό αναπηρίας επαναπροσδιορίζεται καταλλήλως, ως κατωτέρω. 
• Επί παρουσίας απομακρυσμένων μεταστάσεων ή υποτροπής της νόσου ή σε περίπτωση αναπλαστικού καρκινώματος θυρεοειδούς ή καρκινώματος παραθυρεοειδών αδένων, τα οποία έχουν βαρειά πρόγνωση: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 60-80%. Εάν κατά την επέμβαση υπέστησαν βαριά βλάβη οι παραθυρεοειδείς ή τα παλίνδρομα λαρυγγικά νεύρα, τα ποσοστά αναπηρίας θα καθοριστούν από την αντίστοιχη ειδικότητα (ενδοκρινολόγο ή ΩΡΛ, αντίστοιχα). 

 
2. Μετεγχειρητικές καταστάσεις οισοφάγου 

Κατόπιν επεμβάσεων για κακοήθεις παθήσεις. 

• Επί εκτεταμένων γαστροοισοφαγεκτομών, μετά ή άνευ μεταθέσεως τμημάτων του γαστρεντερικού κυμαινόμενες μέχρι και βαριάς καταστάσεως δυσαπορροφήσεως. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 67-80%. Μετά την τριετία στην απουσία υποτροπών, το Π.Α.=60% για ένα έτος. Π.Α=50% για το επόμενο έτος και Π.Α.=30% για το μεθεπόμενο έτος.

3. Μετεγχειρητικές καταστάσεις στομάχου 

Γαστρεκτομή για κακοήθεια στομάχου 

• Γαστρικός καρκίνος χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 67% για 6 μήνες, εφόσον δεν απαιτείται επικουρική θεραπεία (χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία) ή για 1 έτος και, μετά από επανεκτίμηση, ως το πέρας της επικουρικής θεραπείας εφόσον αυτή κριθεί απαραίτητη μετεγχειρητικά. Ανά έτος επανεκτίμηση και βαθμιαία πτώση έως το 5ο έτος μετά την επέμβαση.
• Γαστρικός καρκίνος με μεταστάσεις ή με υποτροπή μετά προηγούμενη χειρουργική θεραπεία: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 67-80%.
• Μόνιμη γαστροστομία: Το ποσοστό αναπηρίας καθορίζεται από την υποκείμενη νόσο που αποτέλεσε την ένδειξη για τη δημιουργία της γαστροστομίας.  

4. Μετεγχειρητικές καταστάσεις λεπτού εντέρου. 

Εντερεκτομή: Εκτελείται όταν το λεπτό έντερο υποστεί μετατραυματική κάκωση με το αντίστοιχο τμήμα του μεσεντερίου, για μεσεντερική ισχαιμία τοπική ειλεϊτιδα, συρίγγια, στενώσεις συγγενείς ή επίκτητες, γάγγραινα, εκκολπωματίτιδα, Μεκέλειο απόφυση, νόσο του Hirschsprung. Η εντερεκτομή μπορεί να είναι υψηλή – νήστιδας, χαμηλή- ειλεού, και εκτεταμένη. Τα επίπεδα βαρύτητας καθορίζονται από την έκταση της εντερεκτομής. Εκτομή του 1/3 του λεπτού εντέρου είναι άνευ σημασίας για την επιβίωση. Η εκτομή ½ δηλαδή 330 περίπου εκατοστά, είναι το μέγιστο να εκτιμηθεί άνευ σοβαρού κινδύνου και η εκτομή πέραν του 80% του λεπτού εντέρου, δηλαδή πέραν των 500 εκατοστών, είναι ασυμβίβαστη με τη ζωή.  

• (α) Εκτομή λεπτού εντέρου 3 μέτρων ή παραπάνω, με επακόλουθο βαριά καχεξία λόγω πλημμελούς απορροφήσεως πρωτεϊνών, λιπών και διαταραχών των ηλεκτρολυτών. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 35-55%.  

• (β) Μεγαδωδεκαδάκτυλο: Ασυνήθης μεγέθυνση και διάταση του δωδεκαδακτύλου με συμπτωματολογία εκείνης του γαστροδωδεκαδακτυλού έλκους. Μετά γενομένη επιτυχή εγχείρηση. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 0%. 
• (γ) Εκκολπώματα 12/δακτύλου: Μόνο εφόσον εμφανίσουν επιπλοκές- εξέλκωση- αιμορραγία και φλεγμονώδη διήθηση και υπόκεινται σε ανάλογη χειρουργική θεραπεία. Σε επιτυχή θεραπεία: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 0%. 
• (δ) Στενώσεις 12/δακτύλου: Συγγενείς ή επίκτητοι, δυσκινησία ή ατονία του 12/δακτύλου μετά από εγχείρηση χωρίς επιπλοκές από τα χοληφόρα. Μετά από επιτυχή διόρθωση με επεμβατικά μέσα: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 0%. Στις παραπάνω ή ανάλογες καλοήθεις καταστάσεις μετά από επεμβατική (χειρουργική ή ενδοσκοπική) προσπάθεια διόρθωσης, αποτυχία ή υποτροπή μη υποκείμενη ή δύσκολα διορθούμενη: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 30%. 
• (ε) Γαστροδωδεκαδακτυλικό συρίγγιο: Σπάνια, αλλά βαριά επιπλοκή της γαστρεκτομής Billroth II – Ρήξη κολοβώματος (θεωρείται ως μόνη αιτία η κακή τεχνική). Χαρακτηρίζεται από διάβρωση του δέρματος της περιοχής εξόδου του συριγγίου, προκαλούσα έντονο αιμάσουσα ερυθρότητα πολύ ενοχλητική για τον ασθενή. Μέχρι οριστικής χειρουργικής αποκαταστάσεως. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 40- 50%. Μετά την αποκατάσταση: 0%. 
• (στ) Μόνιμη νηστιδοστομία: Όταν δεν υπάρχει πιθανότητα μελλοντικής αποκαταστάσεως του πεπτικού σωλήνα με γενική επίδραση στον οργανισμό. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 50%. 
• (ζ) Μόνιμος ειλεοστομία: Όταν δεν είναι εφικτή η αποκατάσταση της συνέχειας του πεπτικού σωλήνα, καλώς λειτουργούσα χωρίς επιπλοκές: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 50%. Σε βαριά καχεξία με υπολευκωματαιμία το προτεινόμενο ποσοστό αναπηρίας αυξάνεται αναλόγως. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 30-50%.

5. Μετεγχειρητικές καταστάσεις παχέος εντέρου.  

• (α) Μόνιμη ειλεοστομία ή κολοστομία μετά την αντιμετώπιση καλοήθων ή κακοήθων παθήσεων. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 30%-50%.

Επεμβάσεις για κακοήθεις όγκους  

• (β) Ορθοκολικός καρκίνος χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 67% για 3 μήνες, εφόσον δεν απαιτείται επικουρική θεραπεία (χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία) ή για 1 έτος και, μετά από επανεκτίμηση, ως το πέρας της επικουρικής θεραπείας εφόσον αυτή κριθεί απαραίτητη μετεγχειρητικά. Ανά έτος επανεκτίμηση έως το 5ο έτος μετά την επέμβαση. Εφόσον ο ασθενής είναι ελεύθερος νόσου, δεν δικαιολογείται περαιτέρω Π.Α.
• (γ) Ορθοκολικός καρκίνος με μεταστάσεις ή με υποτροπή μετά προηγούμενη χειρουργική θεραπεία: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 80%.

6. Μετεγχειρητικές καταστάσεις παγκρέατος. 

Συγγενείς ανωμαλίες του παγκρέατος 

• α) Ανωμαλίες παγκρεατικού πόρου.
• β) Διπλούν πάγκρεας.
• γ) Έκτοπο πάγκρεας σε στόμαχο, 12/δάκτυλο, νήστιδα.
• δ) Δακτυλιοειδές πάγκρεας εφόσον δεν έχει δημιουργήσει σημεία χρόνιας αποφράξεως και ίκτερου.

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 0%. 

Κυστικοί όγκοι του παγκρέατος 

• α) Αληθείς κύστες με βραδεία εξέλιξη χωρίς επιπλοκές. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 0%. 
• β) Ψευδοκύστεις: Μετατραυματικές ή μετανεκρωτικές χαρακτηριζόμενες από την έλλειψη ιδίου τοιχώματος και εφόσον δεν εμφανίζουν – υποβαλλόμενες σε εγχειρητική θεραπεία – παγκρεατικό συρίγγιο. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 20% [1έτος] Επανεξέταση.  

Παγκρεατικό συρίγγιο 

ΕΠΙΠΕΔΑ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ 

• 1ο Επίπεδο: Μικρά διαβρωτική εξεργασία του δέρματος. Εκροή παγκρεατικών υγρών μικράς σχετικώς ποσότητας (100-200κ.εκ./24ωρο). Γίνεται σχετικός εύκολα ανεκτό. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 10%.
• 2ο Επίπεδο: Μεγάλη διαβρωτική εξεργασία της περιοχής του συριγγίου. Έκκριση πέραν των 300 κ.εκ. Επηρεασμός της γενικής καταστάσεως. Αυτά έχουν αιτιολογία τη 12/δακτυλοπαγκρεατεκτομή. Κλινικός και εργαστηριακός έλεγχος. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 20-40%. 

Παγκρεατεκτομή 

Εκτελείται ως 12/δακτυλοπαγκρεατεκτομή λόγω καρκίνου κεφαλής παγκρέατος, λόγω καρκίνου φύματος του Vater, της ληκύθου και ολική Παγκρεατεκτομή αναλόγως των εμφανιζομένων μετά την εγχείρηση επιπλοκών. Λόγω της βαριάς πρόγνωσης: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 50-80% και ανά έτος επανεκτίμηση.  

7. Μετεγχειρητικές καταστάσεις σπληνός 

Οι παθήσεις του σπλήνος που χρήζουν χειρουργικής επεμβάσεως (σπληνεκτομή) συνήθως είναι οι ακόλουθες: 

1. Μορφές υπερσπληνισμού.
2. Κακώσεις σπληνός.
3. Ανευρύσματα σπληνικής αρτηρίας.
4. Νεοπλασματικές και κυστικές νόσοι και αποστήματα.

Η βαρύτητα της νόσου εξαρτάται από την αιτία που οδήγησε στην επέμβαση της σπληνεκτομής. Σπληνεκτομή λόγω μυελοειδούς μεταπλασίας, ή λόγω λεμφώματος ή σαρκώματος του σπληνός ή επί πυλαίας υπερτάσεως λόγω κιρρώσεως. Πρόγνωση από επιφυλακτική έως κακή, χρήζει ανά έτος ελέγχου (κυρίως αιματολογικού) πλήρους κλινικοεργαστηριακού. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 50-80% [2 έτη]. Επανεξέταση ανά έτος.  

8. Μετεγχειρητικές καταστάσεις ήπατος χοληφόρων 

Κακοήθεις παθήσεις ήπατος–Χοληφόρων. Επίσης οι καλοήθεις εκείνες παθήσεις όπου η προκεχωρημένη βλάβη του ήπατος (ή/και της πυλαίας κυκλοφορίας) τις κατατάσσει στο επίπεδο αυτό π.χ. κίρρωση ήπατος με πυλαία υπέρταση, με ή χωρίς κιρσορραγίες από τον οισοφάγο, ίκτερο, ασκίτη κ.λ.π. ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 50-80% >80% σε ηπατική εγκεφαλοπάθεια.  


ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣΤΟΥ  

Κακοήθεις παθήσεις (καρκίνος). Αναλόγως της επεμβάσεως (ριζική ή τροποποιημένη μαστεκτομή ή αφαίρεση τμήματος), αναλόγως αν παρουσιάζει οίδημα ή όχι στο σύστοιχο άνω άκρο, ως επίσης της κινητικής του συστοίχου ώμου, ως επίσης αν υπάρχουν ή όχι μεταστάσεις.  

• Χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 67% για 3 μήνες, εφόσον δεν απαιτείται επικουρική θεραπεία (χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία) ή για 1 έτος και, μετά από επανεκτίμηση, ως το πέρας της επικουρικής θεραπείας εφόσον αυτή κριθεί απαραίτητη μετεγχειρητικά. Ανά έτος επανεκτίμηση έως το 5ο έτος μετά την επέμβαση.
• Με μεταστάσεις ή με υποτροπή μετά προηγούμενη χειρουργική θεραπεία: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 67-80%.
• Πάντοτε υπό την προϋπόθεση ότι δεν εμφανίσθηκαν υποτροπές ούτε υπήρξε δυσχρησία του άνω άκρου λόγω λεμφοιδήματος ούτε επιπλοκές από χημειοθεραπεία ή άλλη επιβάρυνση της υγείας. Σε τέτοια περίπτωση: ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 30-50%.

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΟΥΡΟΠΟΙΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΥ 


ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΕΦΡΟΥ -  ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ ΜΟΝΗΡΗΣ ΝΕΦΡΟΣ - ΝΕΦΡΕΚΤΟΜΗ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟ ΝΕΦΡΟΥ   

• Ριζική νεφρεκτομή λόγω κακοήθους νεοπλασίας, με ή χωρίς συμπληρωματική θεραπεία. ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

1. Α. Χωρίς την παρουσία μεταστάσεων για το 1ο έτος: 40%.
2. Β. Μετά το 1ο έτος και εφόσον ο κλινικό -εργαστηριακός έλεγχος δεν αναδεικνύει ενδείξεις υποτροπής της νόσου: 25%. Επανεκτίμηση ΠΑ κρίνεται χρήσιμη επί υποτροπής (τοπικής ή απομακρυσμένης).
3. Γ. Με παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων 67-100%.
4. Ε. Σε περίπτωση ΧΝΑ κρίνεται με βάση και την παράγραφο γιά την νεφρική ανεπάρκεια.
5. Στ. Στην περίπτωση παρουσίας απομακρυσμένων μεταστάσεων και κακής λειτουργικής κατάστασης μπορεί να κριθεί και η βοήθεια ετέρου προσώπου για βραχύ χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες. 

• Μερική νεφρεκτομή ή ελάχιστα επεμβατική αντιμετώπιση (RF-κρυοθεραπεία) λόγω κακοήθους νεοπλασίας με φυσιολογική λειτουργική ικανότητα του άλλου νεφρού ή επί μονήρους νεφρού.ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

1. (α) 1ο έτος: 40%.
2. (β) Μετά το 1ο έτος και εφόσον  ο κλινικοεργαστηριακός έλεγχος δεν αναδεικνύει ενδείξεις υποτροπής της νόσου: 25%. Επανεκτίμηση ΠΑ κρίνεται χρήσιμη επί υποτροπής (τοπικής ή απομακρυσμένης).
3. (γ) Με παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων: 67-100%.
4. (δ) Σε περίπτωση ΧΝΑ κρίνεται με βάση και την παράγραφο για την νεφρική ανεπάρκεια.
5. (ε) Στην περίπτωση παρουσίας απομακρυσμένων μεταστάσεων και κακής λειτουργικής κατάστασης του ασθενούς μπορεί να κριθεί και η βοήθεια ετέρου προσώπου για βραχύ χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες. 

  
ΝΕΦΡΟΟΥΡΗΤΗΡΕΚΤΟΜΗ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟ ΕΚ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΘΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ 

Νεφροουρητηρεκτομή λόγω όγκου εκ μεταβατικού επιθηλίου του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος με ή χωρίς συμπληρωματική θεραπεία. ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• (α) 1ο έτος: 40%.
• (β) Μετά το 1ο έτος και εφόσον  ο κλινικοεργαστηριακός έλεγχος δεν αναδεικνύει ενδείξεις υποτροπής της νόσου: 25%. Επανεκτίμηση ΠΑ κρίνεται χρήσιμη επί υποτροπής (τοπικής ή απομακρυσμένης). Η εμφάνιση όγκου εκ μεταβατικού επιθηλίου στην ουροδόχο κύστη δεν θεωρείται υποτροπή με την στενή έννοια του όρου και αντιμετωπίζεται ξεχωριστά ως όγκος της ουροδόχου κύστεως (βλέπε αντίστοιχη παράγραφο).
• (γ) Με παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων: 67-100%.
• (δ) Σε περίπτωση ΧΝΑ κρίνεται με βάση και την παράγραφο για την νεφρική ανεπάρκεια. 
• (ε) Στην περίπτωση παρουσίας απομακρυσμένων μεταστάσεων και κακής λειτουργικής κατάστασης του ασθενούς μπορεί να κριθεί και η βοήθεια ετέρου προσώπου για βραχύ χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι  

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΟΥ 

ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• (α) Καρκίνος προστάτου που τίθεται σε προσεκτική παρακολούθηση: 25%.
• (β) Καρκίνος προστάτου ριζικά αντιμετωπισθείς (ριζική προστατεκτομή, ακτινοθεραπεία, βραχυθεραπέια) χωρίς βιοχημική υποτροπή: 25%.
• (γ) Καρκίνος προστάτου με βιοχημική υποτροπή μετά την αρχική θεραπεία: 40%.
• (δ) Καρκίνος προστάτου με κλινική τοπική υποτροπή μετά την αρχική θεραπεία: 67-100%.
• (ε) Μεταστατική νόσος του προστάτου: 67-100%.
• (στ) Ορμονοάντοχος καρκίνος προστάτου: 80-100%. 

Σε νόσο τελικού σταδίου με κακή λειτουργικότητα μπορεί να κριθεί και η βοήθεια ετέρου προσώπου για βραχύ χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες. Επανεκτίμηση του ΠΑ ανάλογα με την πορεία εξέλιξης της νόσου. 


ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ 

Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως χωρίζεται σε μη διηθητικό και διηθητικό καρκίνο κύστεως ανάλογα με το αν διηθεί ο όγκος την μυϊκή στιβάδα της ουροδόχου κύστεως ή όχι. Ο μη διηθητικός (επιφανειακός) καρκίνος κύστεως χωρίζεται σε ομάδες  χαμηλού, μετρίου και υψηλού κινδύνου για υποτροπή και μετάπτωση σε διηθητικό καρκίνο. ΠΟΣΟΣΤO ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• (α) Μη διηθητικός καρκίνος κύστεως χαμηλού και μετρίου κινδύνου για υποτροπή και διήθηση: 15-25%.
• (β) Μη διηθητικός καρκίνος κύστεως υψηλού κινδύνου για υποτροπή και διήθηση: 25-35%. Επανεκτίμηση ΠΑ επί μεταπτώσεως σε διηθητικό ή επί προγραμματισμένης κυστεκτομής. Μετά τη συμπλήρωση της πενταετίας και μετά από πλήρη κλινικοεργαστηριακό έλεγχο ο οποίος δεν αναδεικνύει ενδείξεις υποτροπής της νόσου ΠΑ μειωμένο κατά 10% επί των ανωτέρω ποσοστών.
• (γ) Διηθητικός καρκίνος της ουροδόχου κύστεως που υποβάλλεται σε ριζική κυστεκτομή με εκτροπή  των ούρων (ορθότοπη ή ετερότοπη νεοκύστη ή ουρητηροστομίες) ανεξαρτήτως νεοεπικουρικής ή επικουρικής χημειοθεραπείας: 40-80%. Μετά τη συμπλήρωση της πενταετίας και μετά από πλήρη κλινικοεργαστηριακό έλεγχο ο οποίος δεν αναδεικνύει ενδείξεις υποτροπής της νόσου ΠΑ μειωμένο κατά 10% επί των ανωτέρω ποσοστών.
• (δ) Διηθητικός καρκίνος της ουροδόχου κύστεως με παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων ή εμφάνιση αυτών μετά την αρχική θεραπεία: 80-100%.
• (ε) Διηθητικός καρκίνος της ουροδόχου κύστεως που υποβάλλεται σε ακτινοβολία λόγω αδυναμίας εκτέλεσης κυστεκτομής λόγω αυξημένου εγχειρητικού κινδύνου: 67-100%.
• (στ)  Σε περίπτωση συνυπάρχουσας  νεφρικής ανεπάρκειας κρίνεται και με βάση την αντίστοιχη παράγραφο. 

Στην αρχική μετεγχειρητική περίοδο μετά την κυστεκτομή και στην περίπτωση παρουσίας απομεμακρυσμένων μεταστάσεων μπορεί να κριθεί και η βοήθεια ετέρου προσώπου για βραχύ χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες. 


ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΟΡΧΕΩΣ 

ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ ΜΟΝΗΡΗΣ ΟΡΧΙΣ - ΟΡΧΕΚΤΟΜΗ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟ ΟΡΧΕΩΣ 
 
ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• (α) Ορχεκτομή επί  μη μεταστατικού καρκίνου όρχεως με ή χωρίς προφυλακτική συμπληρωματική θεραπεία και/ή οπισθοπεριτοναϊκό λεμφαδενικό καθαρισμό: 30%.
• (β) Επανεκτίμηση ΠΑ μετά διετία. Επί μη υποτροπής: 15%.
• (γ) Ορχεκτομή επί  μεταστατικού καρκίνου όρχεως με συμπληρωματική θεραπεία και/ή οπισθοπεριτοναϊκό λεμφαδενικό καθαρισμό: 67-100%.
• (δ) Επανεκτίμηση ΠΑ μετά διετία. Επί μη υποτροπής: 15-67%. 

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΕΟΥΣ 

ΠΕΕΚΤΟΜΗ ΓΙΑ ΝΕΟΠΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΟΥΣ  

• (α) Μερική πεεκτομή για καρκίνο του πέους χωρίς μεταστάσεις: 40%.
• (β) Ριζική πεεκτομή με περινεϊκή ουρηθροστομία για καρκίνο του πέους χωρίς μεταστάσεις: 67%.
• (γ) Ριζική ή μερική πεεκτομή και λεμφαδενεκτομή για μεταστατικό καρκίνο του πέους: 67-80%.
• (δ) Μεταστατική νόσος: 67-100%.
• (ε) Μετά τη συμπλήρωση της πενταετίας και μετά από πλήρη κλινικοεργαστηριακό έλεγχο ο οποίος δεν αναδεικνύει ενδείξεις υποτροπής της νόσου: 40%.
• (στ) Στην περίπτωση παρουσίας απομεμακρυσμένων μεταστάσεων μπορεί να κριθεί και η βοήθεια ετέρου προσώπου για βραχύ χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες. 

ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΥ 

ΠΟΣΟΣΤΟ  ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• 50%(για 1 χρόνο).
• Επί μεταστάσεων εκτός οφθαλμών: 80%  

ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΝΕΦΡΟΥ 

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ: 

• Για τα δύο πρώτα έτη από το χειρουργείο και επί επιτυχούς εξαίρεσης της νεοπλασίας: 50-67%. (μετά τα δύο έτη επανασταδιοποίηση και επί μη εμφανούς νόσου: 20-30%).
• Όταν υπάρχουν μεταστάσεις στους πνεύμονες, υπεζωκότα, και οστά: 80% έως άνω 80%. 

  

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΣ 

Στον επαγγελματικό χώρο υπάρχουν πολλές ουσίες ή επιδράσεις ύποπτες για καρκινογόνο δράση. Θεωρείται ότι 15% του συνόλου των καρκίνων για τους άνδρες και 5% για τις γυναίκες είναι επαγγελματικής αιτιολογίας. Δεδομένου ότι οι πνεύμονες και το δέρμα είναι τα πλέον εκτεθειμένα όργανα στις επιδράσεις του περιβάλλοντος, η αναλογία του επαγγελματικού καρκίνου σε αυτά τα όργανα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη. 

Φυσικές ή χημικές επιδράσεις εκ του περιβάλλοντος, στα ακάλυπτα ιδίως μέρη του σώματος, είναι δυνατόν να επιφέρουν αλλοιώσεις δέρματος που κλινικώς και ιστολογικώς να ανήκουν στις καρκινικές καταστάσεις (διαφόρου τύπου, εκτάσεως και προγνώσεως και αναλόγου με αυτά ασφαλιστικής σκέψεως και κρίσεως). 
Ορισμένες από τις ουσίες του επαγγελματικού περιβάλλοντος θεωρούνται ότι έχουν πολλαπλασιαστική αλληλεπίδραση με το κάπνισμα. 

Για τον αμίαντο, το αρσενικό, τους χλωρομεθυλαιθέρες και τα ραδιενεργά στοιχεία, η σχέση θεωρείται αποδεδειγμένη. Αδιάσειστες αποδείξεις για τη σχέση ενός καρκίνου με το επάγγελμα δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν. Η εμφάνιση ωστόσο ενός καρκίνου σε νεότερη ηλικία από τη συνήθη, σε συνδυασμό με την παρουσία ενός βέβαιου καρκινογόνου στο χώρο εργασίας, είναι ισχυρές ενδείξεις τις οποίες οι επιτροπές επαγγελματικών νοσημάτων θα πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη. 

ΑΜΙΑΝΤΟΣ 

Αναμφισβήτητα η έκθεση στον αμίαντο μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη καρκίνου πνεύμονος και μεσοθηλιώματος. Ειδικά για το δεύτερο, η επαγγελματική έκθεση σε αμίαντο βρίσκεται στο 80% των περιπτώσεων. Θεωρείται ότι οι μισοί από αυτούς που έχουν αμιάντωση θα πεθάνουν από καρκίνο πνεύμονος. Ο κίνδυνος είναι ανάλογος του βαθμού εκθέσεως, του τρόπου εκθέσεως και του είδους του αμιάντου, ενώ αυξάνει πολλαπλασιαστικά σε συνδυασμό με το κάπνισμα. 

ΑΡΣΕΝΙΚΟ 

Έχει διαπιστωθεί σαφής σχέση μεταξύ της δόσεως και του καρκίνου του πνεύμονος κατά την επαγγελματική έκθεση. Έχει πολλαπλασιαστική αλληλεπίδραση με το κάπνισμα. Όλοι οι ιστολογικοί τύποι καρκίνου πνεύμονος μπορούν να παρατηρηθούν ιδιαίτερα όμως το εκ πλακωδών επιθηλίων. 


ΝΙΚΕΛΙΟ 
Ο καρκίνος πνεύμονος αλλά και των παραρρινίων που προκαλείται από την εισπνοή νικελίου είναι γνωστός από παλιά. 


ΧΡΩΜΙΟ 
Αυξημένη θνησιμότητα από καρκίνο πνεύμονος έχει παρατηρηθεί σε εργάτες εκτεθειμένους σε χρώμιο ενώ παρουσιάζεται θετική ομοσχέτιση του βαθμού εκθέσεως με τον αριθμό των θανάτων από καρκίνο πνεύμονος. Καρκινογόνες ιδιότητες θεωρείται ότι έχει το εξασθενές χρώμιο. 

ΒΕΝΖΟΠΥΡΕΝΙΟ 

Αυξημένες συγκεντρώσεις βενζοπυρενίου βρίσκονται κυρίως σε διυλιστήρια παραγωγή πίσσας, ασφαλτοστρώσεις, σταθμούς αυτοκινήτων. Θεωρείται βέβαιο καρκινογόνο. 

ΧΛΩΡΟΜΕΘΥΛΑΙΘΕΡΕΣ 

Χρησιμοποιούνται ευρέως στη χημική βιομηχανία. Έχουν πολλαπλασιαστική αλληλεπίδραση με το κάπνισμα.